Hacca gitme yasağı kaldırıldıktan sonra ilk Hacca
giderken Kudüs’e uğrayan Gönenli Mehmet Efendi’nin hatırası insanı
duygulandırıyor ve de ağlatıyor. Kendi anlatımı ile dinleyelim:
“ Bendeniz karayoluyla ilk hacca giden … kafilelerde
bulundum. Biliyorsunuz, uzun süre Hacca gitmek yasaktı, sonra Allah razı olsun
, Menderes zamanında kanunlar müsaade etti. İşte karayolula gidiyorduk.
Biliyormusunuz, bu millet Kâbe’ye Hacca hatta hacıya
bile aşıktır. Urfa’dan geçiyorduk, otobüsün önüne insanlar yattı. Evet evet,
yanlış duymadınız, böyle yere yattılar. Yola yattılar yola… ‘Yahu bunlar ne
yapıyor? Dedik, mecbur kapıyı açtık. ‘Kardeşim ne istiyorsunuz?’ diye sordu
şöför. ‘Vallahi bu Hacca gidenler bize misafir olmazsa yerden kalkmayacağız’ dediler.
Aman ya Rabbi!
Biz de vize işlemlerimizin olduğunu, geç kalırsak
kapıda çok zorluk çekeceğimizi onlarla konuştuk, bir şekilde ikna etmeye
çalıştık. Neyse gönüllerini aldık. Otobüste ikramda bulundular… Ya bu millet
işte böyle aşıktır. Ya Râbbi! Sen Hac yollarını bize aç, bu aziz milleti
Haremeyn’e Hadim eyle. O yola gitmekten alıkoyan eşkiyadan bu milleti muhafaza
eyle. Bizler evlatlarımız, zürriyetimiz, inşaalah hayırlısıyla o mübarek
yollara gidelim ve gelelim.
ACAİP BİR ŞEY OLDU!
Neyse effendim, Kudüs’e dört beş otobüs peş peşe
geldik. Biz tam kapının olduğu yerden şehre girdik, birdenbire gök gürledi. Bir
rahmet, bir yağmur ki sormayın… Fesübhanallah! Fakat o anda acaip bir şey oldu.
Normalde yağmur yağdığında herkes sokaklara kaçar, ıslanmamak için bir yere
dahil olurlar. Ama Kudüs’te yağmurun yağmasıyla insanlar sokağa döküldü.
Bizim Hacıların bulunduğu otobüs kafilesinin etrafı
insan seline döndü. Öyle ki arabaları sallıyor, pencerelere vuruyor, ağlayarak
ve yüksek sesle birşeyler söylüyorlardı. Ben de görevliye sordum: ‘Kardeşim ne
bu gürültü? Bunlar ne bağırıp çağırıyorlar?’ diye.
Kafile başkanı ağlayarak bana ne ese beğenirsiniz? “Hocam,
hep bir ağızdan ‘KUDÜS’ÜN SAHİPLERİ GELDİ TÜRKLER GELDİ, Allah Teala da yağmur
indirdi’ diye bağırıyorlar.”
Meğer üç senedir Kudüs’e bir damla yağmur yağmamış.
Ama ne acaip tecellidir ki bizim arabalarımızın geldiği an, Cenâb-ı Mevla
yağmur indiriverdi. Orada olduğumuz müddetçe insanlar, bu rahmete doya doya
kandılar.”
“Ey Rabbimiz, Kudüs’ü küffar elinden kurtar. Mü’minleri aziz eyle, şu zilletten cümlemizi halas eyle.
Bu necip milletimizi o mübarek beldelere hadim eyle…” Amin, amin, amin.
